Στόχος μας είναι η θεραπευτική προσέγγιση τόσο του παιδιού όσο και του εφήβου στο να εκφράσει τα συναισθήματά του, να αναγνωρίσει το πρόβλημά του  και να αποκαταστήσει την ικανότητα προσαρμογής του στο οικογενειακό και ευρύτερο κοινωνικό του περιβάλλον.

​

Η ψυχοθεραπεία σε γενικές γραμμές στοχεύει, μέσα από την προσωπική σχέση που αναπτύσσεται με τον θεραπευτή, να βοηθήσει τα παιδιά και τους εφήβους να εκφράσουν τις δυσκολίες τους, να αναγνωρίσουν και να επεξεργαστούν τα συναισθήματά τους, να ανακαλύψουν τις δυνατότητες τους και να αποκτήσουν τα εφόδια για να αντιμετωπίζουν πιο αποτελεσματικά τα θέματα που τους αγχώνουν στην καθημερινή τους ζωή.

​

Πότε ένα παιδί μπορεί να ωφεληθεί από την ψυχοθεραπεία:

• Επιδεικνύει έντονα επιθετική και εναντιωματική συμπεριφορά όπως να χτυπάει αδέλφια και συνομηλίκους και να είναι ιδιαίτερα ανυπάκουο μέσα στο οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον, αδυνατώντας να πειθαρχήσει σε κανόνες.

• Δείχνει υπερβολικά θλιμμένο ή ανήσυχο, εκδηλώνοντας άρνηση να πάει στο σχολείο και παρουσιάζει κάμψη στις σχολικές επιδόσεις, παραίτηση.

• Αρχίζει να αποσύρεται από τις φιλικές συναναστροφές και να αναπτύσσει αντιλήψεις όπως «δεν έχω φίλους», «όλοι με μισούν», «είμαι αποτυχημένος».

• Όταν παλινδρομεί σε συμπεριφορές μικρότερης ηλικίας για παράδειγμα νυχτερινή ενούρηση, ανάπτυξη επίμονων φοβιών και έντονα ξεσπάσματα θυμού, τα οποία δεν οφείλονται σε μια μεγάλη αλλαγή της ζωής του όπως η γέννηση ενός αδελφού/ης ή το διαζύγιο των γονέων. 

• Όταν αλλάζουν οι συνήθειες στον ύπνο για παράδειγμα έχει αϋπνίες ή εφιάλτες, και στην όρεξη για φφαγητό και εκδηλώνονται συχνά πόνοι στο κεφάλι και στο στομάχι.

• Εκδηλώνει αυτοκαταστροφική συμπεριφορά για παράδειγμα προκαλώντας πόνο στον εαυτό του-ιδιαίτερα οι έφηβοι, και παραβατική συμπεριφορά όπως βανδαλισμοί, bullying, σωματικές βλάβες, εκβιασμοί, κλοπές κ.α.

• Όταν μιλάει επίμονα για τον θάνατο ή κάνει αυτοκτονικές σκέψεις και όταν έχει ιδέες να βλάψει έως θανάτου κάποιον άλλον.